Bundan tam 9 yıl önce, mevsim ilkbahardan yaza dönerken ve bu ülkenin gençleri küçücük bir parkın içinde ağaçlar kesilmesin diye onlara rengarenk iplerden giysiler örerken, o park, bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçe yaşanabileceğinde inat eden birbirinden farklı insanları mıknatıs gibi kalbine kalbine çekerken, diğer baharlara hiç ama hiç benzemeyen, kendiliğinden, içten ve derinden bir inançla filizlenen muhteşem bir eylemdi Gezi.
Park buram buram ıhlamur kokuyordu. Tıpkı şu an koktuğu gibi.
Support authors and subscribe to content
This is premium stuff. Subscribe to read the entire article.
Login if you have purchased
